برای استفن هاوکینگ(به بهانه ی استعفای ناگهانی از کرسی لوکاس و وخامت حالش )

وقتی به کسی یا چیزی زیاد فکر میکنیم معمولا خوابشو میبینیم.این روزا همش بهش فک میکنم.بالاخره دیشب خوابشو دیدم.من و استفن با هم شام خوردیم.خودم تکه های گوشت رو توی دهانش گذاشتم و با سکوتش....با سکوتش که بهتر از همه ی حرفهای همه ی ادمای همه جای زمینه زندگی کردم.تموم مدت ساکت بود و فقط یه بار با منحصر به فردترین صدای دنیا گفت ستاره!

استفن عزیزم! به نظر من خوابها دنیایی پیچیده و پررمز و راز هستند.روح تو دیشب در خواب من بود و نه هیچ کس دیگه.پس ما یک بار و اونهم در دنیای خواب همدیگرو ملاقات کردیم.برای تو دیدن دختری از این سردنیا قطعا اتفاق مهمی نیس اما برای من دیدن تو تو یه ملاقات خصوصی یکی از شگفت انگیزترین اتفاقات عمرمه.

از وقتی میشناسمت از قبل هم غمگین تر هستم.نه به خاطر تو....به خاطر خودم و همه ی کسانی که میشناسم.آره درست شنیدی...همه ی همه ی کسانی که میشناسم زندگی های غم انگیزی دارن.

ذهن ما پر از سوالاتیه که آدمهای دنیا سالها پیش برایشان جوابی پیدا کرده اند و برای همیشه پرونده ی آنها را بسته اند.ما غمگینیم.اما غممان برای چیزهایی پست و کم ارزش است.گاه گاهی هم به یاد دغدغه های مهمتر می افتیم.اما در کل افکار ما انچنان ارزش بازگویی ندارد و من خجالت میکشم برای تو تعریفشان کنم.

استفن خوبم! ما همه سالمیم .ما می توانیم حرف بزنیم...می توانیم گریه کنیم و بخندیم...می توانیم بنویسیم و کارهای شخصیمان را خودمان انجام دهیم.اما بلد نیستیم فکر کنیم.پس در واقع در انسان بودن ما می توانی شک کنی.چون پشه هم می بیند و اسب هم می خندد و سگ را هم اگر تربیت کنیم میتواند بنویسد .حرف زدن هم که دیگر ساده ترین کار دنیاست و کاسکویی را میشناسم که بهتر از من می تواند صداها را یاد بگیرد.

دیدی استفن؟ ما این هستیم و اگر کسی درباره ما جز این برای تو تعریف کرد شک نکن که دروغگوست چون در میان ما حتی متفکرانمان هم به طرز رقت انگیزی ذهنشان ماسیده و فقط ادای فکر کردن را در می آورند.

کاش جایی نزدیک به تو نفس می کشیدم.یا به جای کامپیوتری بودم که همیشه در کنار توست ویا آن صندلی....

درباره تو همیشه اینطور فکر می کنم که وجودت کهکشانی از زیبایی و عظمت خداست و دیدن تو کسی مثل من را به این زندگی امیدوار میکند.افسوس که تو را نخواهم دید.

اما به هر حال ..استفن عزیزم!....برای تو احترام قائلم و همیشه با دیدن آسمان به یاد سیاهچاله ها و جهان پوست گردوییمان می افتم.همیشه باش و مارا تنها نگذار.این دنیا بدون کسی مثل تو غیر قابل تحمل تر از قبل خواهد شد.خدانگهدار

پ.ن: استفن هاوکینگ رو اگه نمیشناسین اول براتون متاسفم و دوم میگم حتما با یه جستجوی ساده در سایت گوگل با این اعجوبه آشنا شین